Schwäbische ond andre Weisheida

Uff derra Seid ka ma älle meegliche Weishaida leasa, dia mo en dr Njuusgrubb „Äffle & Pferdle“ g’sammlad worra send.
Dange insbesondre an d Maria „Eile“ Horlacher, Bruno Schöllhorn, Rolf Eisenmann, Marco Haschka, Wolfgang Osterried ond laaschd nodd lieschd älle, dia mo e no vergessa hau ond dia mo an Schbruch zo derra Sammlung beidraaga händ.

A	A Henn mo viel gackarad legd wenig Oier. Alte Liebe rostet nicht, aber schemmelig ka se werda. A reachter Schwob wird nia ganz zahm!

B	Bei so ma wiaschda Weddr ischd a Leich koi Vrgniega.

D	„D Dama händ’s Vorrecht“, hot der Sautreiber vo Ulm g’sait ond hot d’Sau vorausdrieba. Deam kälberd dr Holzschlegel uf dr Beehne dooba. Der/dui guggd mid oim Aug en d Schweiz ond mid am andra d Beehneschdieag nuff. (Wenn oiner odr oina schielt) Der hot wohl Spennawebba zom Frihstick gheed. Der macht Auga wia a Gans wenn’s donnert. Der sieht dr Kuha am Euter a, was in Paris d‘ Milch koschdad. Der sieht’s dr Kuha am Euter a, was Budder en Paris koschdad. Der wachst abersche wia a Kuhaschwanz. Des isch a Konschd, eamma naggada Ma en d Dasch nei langa. Des isch bessr wia a Gosch voll Glufa. „D Fremde gibt Leut“, hot sell Mädle gsagd ond isch mit ema Schubbkarra voll Kender hoimkomma. „Dia Wocha fangt scho guat a“, hot d’Hex vo Eglofs gsait, wo ma se am Meedich vrbrennt hot. „Do hosch dei ‚I due dr nix‘ „, hots Mädle gsaid, wia se em Karle ’s Kind brocht hot. Dreng bloß, was klar isch, eß bloß, was gar isch ond sag bloß, was wohr isch. „Drenn isch glei, aber hussa!“, hot d’Kindsfrau gsait. Dr Kruag got solang zom Mund, bis ma brichd. Dr Oinzige isch scho dr OinzigschdeDr „wenn“ ond dr „hett“ händ no nia äbbes k’hett. D Schoenheit vergoht, d Lieab vergissd ma, jetzt was frisst ma? (Dronder haengt d Schbeisekart.) Dui sieht aus, wia s’Kätzle am Bauch. Du wirschd ed gscheit, bis d’Henn fiersche schärrad. D Weld isch gross, se goht bis weit undrhalb Kempta naa!

E	Etzt hudle doch it aso, dr Mensch ischt doch koi Eilboscht, sonscht wär ‚r gäal aagschtricha.

G	Grad reachd, dass Goiss verreckt, s’Heu isch so rar.

H	Heidanai, hodd diea a Fahrwerg, do meine Rädr drzua! „Hod’s frier koine Pariser gaebba?“ – „Ha no, d Fiess waeschd ma jo ao ed mid de Soggaa…“

I	I hau Gligg bei de Fraua, mir gfällt a jede. Isch guat, daß ‚r gschtorba isch, er hätt sowieso nemme lang gleabt. Jetzt isch aber Heu gnuag honda. Jongfra ond Oier soll mr et z’lang aufheba.

L	Liabr an Ranza vom Saufa, als an Buggl von Schaffa. Lieaber a Laus em Bauch, als gar koi Floisch.

M	„Mach mirs ao rechd“, hodd sell Mädle gsaid. Mit andr Leid Fidla isch guad durchs Fuier rudscha. Mid Gwald reissd mr dr Kuha da Schwanz raus. Mit ma noha Agger und ra weita Schwiedermuaddr kommt ma am beschda aus. Mo d’Liab nafelld, bleibd se liega – ond wenn’s uf en Mischdhaufa ischd. Mr häld manche fir fett, drweil ischr bloss gschwolla.

N	Nirgends gibts was besseres wia äbbes Guads.

O	Oh, du liabs Herrgöttle vo Biberach, wia hont Di d’Mucka vrschissa! Oh, wenn i no em Hemmel wär ond mid Pfannakuacha zuadeggd!

S	Schaffa schaffa Heisle baua, Hond verkaufa, selber bella! Schaffa schaffa Heisle baua, Katz verkaufa, selber mausa! Scheissa ka jeder, aber da richdige Dufd nagriaga isch a Konschd. Schbare in dr Not, dann haschd du Zeit. Schdohd em November noch das Korn ischd es wohl vergessen worr’n. Schmieren und Salben hilft allenthalben. Hilfd’s ed bei de Kerra, no hilfd’s doch bei de Herra. Schwäbischer Patent-Falt-Maga Seilau isch guat fir’s Beichda. S’isch koiner zom Vielfrass gebora, aber ma ka oin drzua zieha. So domme Hond wia mir feif, gibd’s koine vier, denn mir drei, send de zwoi oizige.

V	Verreggd ischd wia gschdorba. Vor dr Hochzeit sagd ma „Mulle“, nochher sait ma „Katz“.

W	Was dr Bauer ed kennd, des frissd er ed. Was kaehl isch, duad ma viel z’gern. Wein auf Bier des rat i Dir. Bier auf Wein, des lass sein! Haste Bier, haste Schwein Wenn des „Wenn“ ond „Aber“ et wär, no wär Kuahdreck Butter worra. Wenn d’Maus voll isch, no isch’s Mehl bidder. Wenn dr Hund it g’schissa hädd, no hädd er da Haas verwischd. Wenn dr Schnai leid uf am G’länder – no isch Wender. Wenn i no a Mol auf d’Welt käm, i käm nemme. Wenn ma vom Esel schwätzt, no kommt er. Wenn no älle so wärad, wia i sai sodd. (Theodor Heuss) Wenn’s uffs Schaffa aakäm, noh wäer dr Esel reicher als dr Müller. Wer zum zwoite Mol heiradet, der isch it wert, dass em ’s erschte Weib gschtorba isch. Wo’s Saufa a Ehr, isch’s Kotza koi Schand. (Manfred Rommel)

Z	Zu dritt schaffa, zo zwoit schlofa, alloi erba. Zwoimol aagsäagt ond emmr no zkuurz. Zwoi Weibr gent a Kirbe, dreie gent en Markt.